روز - خارجی - داخل ماشین در حال حرکت
- میدونی بهترین آفریده ی خدا چیه؟
+ {چسباندن سر به پشتی صندلی و نگاه به گوینده} نه نمیدونم، تو بگو
- عشق... بهترین چیزی که خدا آفریده عشقه...
+ {نگاه خیره و طولانی به همراه آب شدن کله قند در دل}
اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد
و مماتی ممات محمد و آل محمد (صل الله علیه و آله)
.
.
آیا دعایی قشنگ تر از این هست؟
یعنی میخواهم بگویم تا محمدوار زندگی نکنی، محمدگونه نخواهی مرد.
+ میگفت عید فطر، عید پاداش هاست
خداجان! جایزه ما اجابت این دعا در حق زندگی مان باشد؟
که اهل بیتی زندگی کنیم و اهل بیتی بمیریم؟
شب پایانی مــــاه رمضــــان امضـــــا کن
اربعیـــــن پای پیــــاده حــــرم ثــــــارالله
+ یا ایها الرئوف، السلطان...
دلمان را گره زده ایم لابه لای شبکه های نقره ای پنجره فولادتان، باشد که کرم نمایید و امسال اربعین راهی مان کنید تا بهشت، خدمت حضرت ارباب...
ما را که دست خالی برنمیگردانید جان دلم؟!
هزار اسم داری و من هر هزار
را عاشقم!
جوری که
هر بار مفاتیح برمیدارم و اسم هایت را زمزمه میکنم، از شوق لبریز میشم و پرواز
میکنم تا آسمان ها
همه ی اسماء ت قشنگ اند و انگار هر کدام را
دقیقن برای یک لحظه ی خاص زندگی بنده هایت فرو فرستاده ای...
که یادش
بیاوری: ببین! من خدای تو ام، خدایی که گره ی کار تو درست دست من است.
خود ِ
من! مبادا نا امید شوی! مبادا سراغ دیگری بروی! مبادا غصه بخوری!
مثلا آنجا که تو را با نام های زیبایت میخوانم:
یا دلیل المتحیرین ؛ حیران و سرگشته منم
یا صریخ المستصرخین ؛ از سر درد فریاد سرداده منم
یا امان الخائفین ؛ ترسیده منم
یا راحم المساکین ؛ بیچاره منم
یا غافر المذنبین ؛ گناهکار منم
یا مجیب الدعوت المضطرین ؛ درمانده منم
یا کاشف کل مکروب ؛ گرفتار شده در غم منم
یا فارج کل مهموم ؛ اندوهگین منم
یا ناصر کل مخذول ؛ تنها و بی یاور منم
اما به نظرم اوج این اسم هایی که برایمان فرستادی این است:
یا ملجاء العاصین
که خودم
میدانم چقدر عصیانگر و سرکش و گناهکارم، چقدر بنده ی خوبی نبوده ام برایت و چقدر
حرف گوش نکرده ام. میدانم چقدر عاصی هستم.
اما همین
یک اسم تو به من امید و انگیزه ادامه ی حیات میدهد!
چون ثابت
میکند تو -باوجود همه ی بدی هایم- خدای من هم هستی.
همان بنده
ی اذیت کار و سرکش و حرف گوش نکن و که گاهی از تو فرار میکند و خودت و خودش خوب
میدانید هنگام گریختن جایی جز آغوش تو ندارد!
از تو به
خودت فرار میکنم و پناه میاورم.
و تو چه
خوب آغوشت را برایم گشوده ای و چه خوب پناهگاهی فراهم کرده ای.
من که جز
تو کسی را ندارم...
ای پناه گاه امن عاصین...
+ تولدتان مبارک ای مادری ترین پسر فاطمه...
(این میلاد نیمه ی رمضان هم از آن روزهاست که اشک و بغض با شادی و سرور قاطی میشود، بس که نام مولای غریبمان یاد حضرت مادر را به خاطر می آورد)