لایمکن الفرار از عشق

یا حبیب من لا حبیب له

يكشنبه, ۱۶ فروردين ۱۳۹۴، ۰۸:۲۸ ب.ظ

خدا جان جانکم  :)

من یک مرسی گنده همراه با ماچ و بوسه به شما بدهکارم.

چون تنها شخص خود شمایی که همیشه در گردنه های نفس گیر زندگی هوایم را داشته ای.

من، بنده ی خوبی نبوده ام برایت هیچ وقت

تو، بهترین خدای ممکن بوده ای...

توی این وضعیت خسته و دلگیر، که حالم از خودم و آدم ها خوب نیست

همین که یک نفر را بفرستی که من را مهمان دور دور کردن با ماشینش توی شهر بعلاوه موزیک با صدای بلند و بستنی شوکولاتی و ذرت مکزیکی و کلی خنده و شادی و حال خوب بکند؛

یعنی شما هنوز هم هوایم را داری جان دل.

یعنی هنوز هم از آن بالا نیم نگاهی به من می اندازی.

همین نگاهت، برایم کافی ست

خدای رفاقت های همیشگی...

خدای آدم های خوب...


۹۴/۰۱/۱۶
مطهره