یا عالم الخفیات

میگویند:

کربلا نه قسمت است، نه همت. فقط دعوت است!

خدایا...

من معنی قسمت و دعوت را نمیدانم

اما تو 

معنی طاقت را خوب میدانی...

:(

یا مجیب الدعوات

« ارحم من راس ماله الرجاء و سلاحه البکاء »

خدای من، رحم کن به کسی که ثروت و داراییش فقط همین امیدی ست که به تو دارد و سلاحش تنها گریه ایست که به درگاهت میکند...

خدا جانم، توشه ای جز امید و سلاحی جز گریه ندارم...

تو که امیدم را ناامید نمیکنی جانم؟

من که جز تو کسی را ندارم که بروم زیارت اربعین امسالم را از او بگیرم...

ارحم الرحما؛ من لی سواک؟!

  + از همون وقتی که صحبت کربلا شد اشک تو چشمام جمع شد و بغض گلوم رو گرفت. دائم به خودم نهیب میزدم که مبادا اشکت دربیاد! انصافا هم خوب مواظب بودم که گریه نکنم.
تا... 
تا وقتی مجری بالای سن گفت بیچاره کربلا نرفته ها...
بعد حاج آقا از ته سالن داد زدن کربلا رفته ها دلشون بیشتر بسوزه، اونا رفتن میدونن چه خبره...
من بودم و اشک هایی که مثلا قرار نبود بریزند و سری که درد گرفته بود و خواب های پریشان تا فردا صبح...

 

یا رجائی عند مصیبتی

 

 

مــــــــــ ر ا   هـــــــــ ز ا ر  ا مـــــــــ یــــــــــ د   ا ســــــــــ تــــــــــــ  و  هـــــــــــ ر  هـــــــــــ ز ا ر  تـــــــــــ و یــــــــــ ی . . .

+ ای همه ی امیدم هنگام درماندگی... (حرف های نگفتنی!)

     

یا حبیب الباکین

مانند طفل در به دری گریه میکنم

مثل گدای پشت دری گریه میکنم

اشک مرا زمان گدایی ندیده اند

این بار چون تو میگذری گریه میکنم

حالا که بین این همه مردم زیادی ام

از این به بعد یک نفری گریه میکنم

بار مرا کسی نخریده تو میخری؟

بار مرا بخر نخری گریه میکنم

از چند جا شکسته پرم ای شکسته بند

از غصه شکسته پری گریه میکنم

جان همان که زائر بابا نشد مرا 

یک کربلا ببر نبری گریه میکنم

     گریه میکنم

          گریه میکنم

               گریه میکنم

                   گریه میکنم

                        گریه میکنم

   + میگفت فراق دو قسم است: فراق قبل از وصال و فراق بعد از وصال.
      و آن دومی سخت تر است...

   

   +   گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق          ساکن شود بدیدم و مشتاق تر شدم

 

  + من این روزها خیلی میترسم. از حال خودم سه چهار ماه بعد میترسم. از اینکه توی خانه باشم و       تلوزیون زائران توی جاده ی نجف را نشان دهد میترسم. از دعوت نشدن میترسم. از دلتنگی میترسم. از واژه بی لیاقتی میترسم...
    میترسم و گریه میکنم...
    چقدر از سوز ترس و دلتنگی میتوان آه کشید و اشک ریخت؟
    همان قدر گریه میکنم.
  

   

   - تو دوستدار گریه کنان هستی؟
     من گریه میکنم...

یا کاشف کل مکروب

ای برطرف کننده هر غم و سختی؛ سختی ای به من رسیده بود که تو برطرفش کردی.

جز تو کیست که رنج و ناراحتی را از چهره بنده هایش پاک کند؟

یا کاشف الکرب..

                                                      

+بعد چند روز سخت و نفسگیر، به امید خدا امروز فرم نهایی انتخاب رشته رو میفرسدم. دیگه هر چی خدا بخاد...

یا ارحم الراحمین

ما را کرمش داد ز هر غصه نجات

بر معرفت و مرام سلطان صلوات...!                                                                                                                            

             

+یا حضرت  ِسلطان، هر گوشه ی زندگی ام را که می بینم لطف شما سرازیر میشود.
و باز هم یکبار دیگر... دیگر.... دیگر... مهر شما دوباره شامل حالم شد.
چقدر خوشبختم من که آقایی مثل شما دارم...
و خدایی که ارحم الراحمین است  :)